وی تصریح كرد : داده ها با استفاده از پرسشنامه های مشخصات دموگرافیک، کیفیت زندگی 36-SF که توسط خود افراد تکمیل میشد، جمع آوری شده و با استفاده از نرم افزار SPSS ver-13 و آزمون های آماریT، تحلیل واریانس یک طرفه و رگرسیون لجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.دكتر محمدعلی زاده با اشاره به اینكه میانگین سن افراد مورد پژوهش 32.6 و طول دوره ناباروی آنها 22.0 سال بوده و 81% شهرنشین بوده و علت ناباروری 41% عامل زنانه، 40% مردانه، 10% هر دو عامل زنانه و مردانه و 9% نامعلوم بود یادآور شد : میانگین امتیاز کیفیت زندگی آنان در هر هشت زیر مجموعه مورد بررسی از نظر آماری بطور معنی داری کمتر از داده های نرمال شده مردان ایرانی بوده و این تفاوت در ابعاد نشاط، درد جسمانی و عملکرد اجتماعی بارز بود.
وی ادامه داد: با وارد نمودن محل اقامت، گروه سنی، سطح تحصیلات، متوسط درآمد ماهیانه، طول دوره ناباروری، عامل نازایی و تعداد دفعات استفاده از باروری مصنوعی بعنوان متغیرهای پیشگویی کننده احتمالی کیفت پایین زندگی در ابعاد جسمانی و روانی در مدل رگرسیون لجستیک مشخص شد که کیفیت پایین در بعد سلامت جسمانی در افراد جوانتر از 30 سال با تحصیلات دیپلم یا پایینتر،)، با درآمد پایینتر از 600 هزار تومان ،با طول دوره ناباروری 10 سال یا بیشتر و افراد با عامل ناباروی هم زنانه و هم مردانه و در بعد سلامت روانی در افراد با تحصیلات دیپلم یا پایینتر شایعتر بوده و بقیه متغیرها ارتباط معنی داری با کیفیت زندگی نداشتند.وی در پایان خاطرنشان كرد :با توجه به نتایج پژوهش که نشان دهنده پایین بودن کیفیت زندگی مردان با مشکل ناباروری میباشد كه لازم است حمایتهای لازم جهت ارتقای کیفیت زندگی زوجین نابارور، بخصوص افراد با عوامل خطر از جمله افراد دارای تحصیلات پایینتر و با درآمد کمتر انجام گیرد.
نظر شما